Dennis Schoormans neemt afscheid als voorzitter van Carnavalsstichting Tilburg
“Ik ben onwijs trots op de mooiste vrijwilligersorganisatie van Tilburg”
Een tijdperk is ten einde voor Dennis Schoormans. Tijdens de laatste collegevergadering droeg hij na zes jaar bestuur, waarvan twee jaar voorzitterschap, de spreekwoordelijke hamer van Carnavalsstichting Tilburg over aan Freek Verhaaf. “Nee, er is geen sprake van een zwart gat, want ik heb genoeg op de agenda. Bovendien heb ik binnen de stichting een nieuwe missie.”
Dennis was al een bekende in de stichting toen hij in 2010 toetrad tot het bestuur. “Ik begon als penningmeester en stortte me als eerste op het opzetten van de backoffice. Die was toe aan een professionaliseringsslag. Voor mij stond direct vast dat een gezonde en overzichtelijke financiële huishouding nodig was om de toekomst van de stichting veilig te stellen. Na vier jaar was dat werk gedaan en hadden we als bestuur ook flink wat andere mijlpalen bereikt. Toch was de klus voor mijn gevoel niet geklaard. Het spreekwoordelijke cadeau was wel ingepakt, maar er zat nog geen strik omheen.”
Toenmalig bestuursvoorzitter Paul Staps zou ondanks zijn lastige woonwerksituatie nog een jaar doorgaan als voorzitter, mede omdat hij veronderstelde dat ik als bestuurslid zou stoppen. Samen met hem besprak ik mijn heimelijke ambitie om voorzitter te worden. Het bleek een win-winsituatie. Paul kreeg de ruimte die hij nodig had en ik kon in mijn nieuwe rol de continuïteit van ons gevoerde beleid waarborgen. “Op de bestuursvergadering kondigde ik aan dat ik niet wilde stoppen, maar het voorzitterschap wel zag zitten. Dat zorgde voor verraste blikken!”
Jezelf blijven
Dennis werd verkozen en begon met zijn medebestuursleden aan een nieuw avontuur. “In het begin lag ik weleens wakker en dacht ik: Dennis, wat heb je je nou op de hals gehaald? Maar ik had een duidelijk doel voor ogen, carnaval in Kruikenstad toegankelijk, openbaar, toekomstbestendig én meer van deze tijd maken. Zowel qua organisatie als het feest zelf. En die drive was zo sterk, dat ik snel al mijn bedenkingen overboord heb gegooid en samen met het bestuur aan de slag ben gegaan.”
Ook over de manier waarop hij invulling wilde geven aan het voorzitterschap, had hij goed nagedacht. “Dicht bij mezelf blijven is voor mij altijd essentieel, bij alles wat ik doe. Als je niet jezelf bent, hou je iets niet vol. Daarnaast vind ik dat bestuurders toegankelijk en benaderbaar moeten zijn. Dat betekent dus ook dat je op zoveel mogelijk plekken je gezicht laat zien. Dan weet je wat er leeft en zien de kruiken en kruikinnen dat jij net zo betrokken bent als zij. Wat ook zijn vruchten heeft afgeworpen is de intensievere samenwerking met de commissievoorzitters. De lijntjes zijn korter geworden en dat maakt iedereen slagvaardiger. Bovendien, als je samen beslist, dan kun je elkaar ergens op aanspreken en is er bij iedereen veel meer bereidheid om ergens honderd procent voor te gaan!”
Kippenvelmoment
Wanneer ik terugkijk op de ontwikkelingen die de stichting de afgelopen jaren heeft doorgemaakt, vind ik dat we met z’n allen trots mogen zijn. Elf-elf is een mooi openbaar evenement geworden dat nog steeds groeit. Tijdens carnaval is De Heuvel tegenwoordig echt een centraal trefpunt, met bovendien nog tal van ambities. Buiten gebeurt meer dan ooit tevoren. Ook de vrije kaartverkoop van evenementen en van de groen-oranje spullekes zit in de lift. Het bedrijfsleven in Tilburg heeft de stichting omarmd, en ik ben heel blij met de vierjarige cultureel-erfgoed-subsidie die we hebben ontvangen. Financiële ondersteuning in welke vorm dan ook blijft voor een stichting als de onze, steeds van levensbelang.”
“Toen ik hoorde dat carnavalshistoricus Rob van de Laar tijdens een uitzending bij Omroep Max over de diverse optochten in Brabant had gezegd dat Tilburg de meest professionele stichting van Brabant heeft, glom ik van trots. Maar hét moment van het afgelopen seizoen was wel de verplaatsing van Kruikenstad in Koor, vanwege de weersomstandigheden. Toen eenmaal vaststond dat het vanwege de storm niet kon doorgaan, kwam een groep mensen in beweging die zich met ongekend veel passie en professionaliteit op dat vraagstuk heeft gestort. Overleggen, regelen, bellen, vergaderen, beslissingen nemen: het was heel hectisch. Ieders inzet werd beloond, KiK ging naar dinsdag. Dat was echt een kippenvelmoment!”
Leermomenten
Vanzelfsprekend kent iedere bestuursperiode leerpunten. “Ook die mogen benoemd worden. Zo baal ik nog steeds als een stekker dat we als bestuur compleet geen aandacht besteed hebben aan 11-11-11. Een blamage, we hadden het gewoon over het hoofd gezien. En het combineren van blèren en leuteren was op papier een goed idee, maar het idee werd niet gedragen door de betrokken partijen. Net zoals het niet handig is om de voorzitter van de stichting een volgend jaar prins te laten zijn. Allemaal belangrijke leermomenten waar ik ook als persoon veel van opgestoken heb.”
Gemist
Nu het voorzitterschap erop zit, gaat Dennis binnen de stichting opnieuw pionieren. “Tussen de disciplines inkoop, producties, barterdeals en contractafspraken is nog een professionaliseringsslag te maken. Het zijn allemaal disciplines die in meer of mindere mate met elkaar verweven zijn. Toch is er nog weinig vastgelegd en worden kansen voor kruisbestuiving niet voldoende benut. Ook procesmatig kan het veel beter. Genoeg te doen dus voorlopig, ik hoef niet af te kicken. En gelukkig maar, want ik kan me niet voorstellen dat de vriendschappen die ik heb gemaakt de afgelopen jaren, ineens zouden verdwijnen. Natuurlijk blijf ik met trots lid van de mooiste vrijwilligersorganisatie die onze stad rijk is. Ik kijk vol vertrouwen naar de toekomst en wens het huidige bestuur daar alle succes bij. De organisatie staat, iedereen gaat ervoor. Carnaval 2017? Ik kijk er ontzettend naar uit om met mijn vrouw en twee dochters op pad te gaan, want dat heb ik erg gemist de afgelopen jaren. Op hun geduld en begrip heb ik altijd mogen rekenen. Tijd om de rollen eens om te draaien!”