Op bijna rituele wijze kreeg Giel Wagemakers enkele jaren geleden de kiel van zijn vader overgedragen. Een traditie ging over van vader op zoon en werd op camera vastgelegd. Vader Nico Wagemakers was in de jaren zeventig eerst lijfwacht, was een aantal jaar lid van de commissie Financiën en zat vijf jaar in de organisatie van de optocht. Nu is Giel actief bij Festiviteiten. Een verhaal over carnaval en de paplepel.
Als ze samen aan tafel zitten met een portie bitterballen en een Schrobbelèr, blijkt al snel dat carnaval bij de familie Wagemakers in de genen zit. Nico: “Mijn vrouw Margot is minstens zo fanatiek. Net als haar familie. Tijdens carnaval komt haar zus uit Driebergen met haar zonen en hun vrienden over om in Kruikenstad de Prins en z’n Gevolg in te halen. Op zondagochtend starten we traditiegetrouw met een heldere bouillon en gekookte of gebakken eieren naar keuze.
De perfecte bodem voor dn Opstoet, waar we overigens vaak maar de helft van zien, want we zijn vooral bezig met het gezellig hebben en ouwehoeren.” Giel beaamt dat hij en zijn zus Nienke carnaval haast letterlijk met de paplepel ingegoten hebben gekregen: “Mijn moeder heeft vaak genoeg verteld dat we gingen carnavallen, ze compleet bepakt met tassen vol eten en luiers van kroeg naar kroeg gingen. Dan gingen we naar de Philharmonie of naar de Schouwburg. Wij vonden het één groot feest!” Heel verwonderlijk is het dus niet dat Giel zijn vader heeft opgevolgd en nu commissielid is bij Carnavalsstichting Tilburg. “Ik was al actief in de vereniging Veul Gère en ben nu voor het derde jaar lid van de commissie Festiviteiten waar ik veurzitter van Kruikenstad in Koor ben.
Een puntje van kritiek werd er wel gemaakt aangezien ik midden in de voorbereiding, vertrek voor een tijd naar Australië. Letterlijk opwarmen en daarna het feestgedruis in. Waar ik meer naar uitkijk, mijn reis of carnaval? Nou, toch wel een lastige. Gelukkig hoef ik niet te kiezen en kijken we vanuit Australië uit naar carnaval 2016!.”
Carnaval op de wc
Het carnavalsprogramma van huize Wagemakers zal er dit jaar anders uitzien dan voorheen. Giel en zijn vrienden van Veul Gère maakten tot vorig jaar dankbaar gebruik van het ouderlijk huis dat in hartje centrum staat. Nico: “Na Drie Uurkes Vurraf in Lampegat streek het hele gezelschap hier neer, voordat ze samen de stad indoken.
Het was een heel evenement geworden, compleet met geheel verzorgde barbecue, partytent en lange tafels. Het hele huis van voor tot achter in groen-oranje sferen. Op woensdag begon ik al met ballonnen opblazen. En het toilet wordt niet vergeten.” Overigens is het kleinste kamertje 365 dagen per jaar in carnavalsstemming. De motto’s en stadsemblemen van elk jaar hangen er, net als foto’s van memorabele momenten die ze tijdens carnaval met elkaar hebben meegemaakt. “Tja, bij ons is het altijd een beetje carnaval, want er gaat immers geen dag voorbij dat je niet op de wc komt.”
Niet op nationale televisie
Nico’s passie voor carnaval is niet gestopt na het verlaten van de stichting, dat blijkt alleen al uit de vele verhalen over zijn tijd als commissielid. Van het voeren van een alternatieve administratie die het bestuur nooit onder ogen kreeg tot een optochtuitslag die wegens kapotte computers volledig met de hand uitgerekend moest worden. Het zijn zomaar wat anekdotes die hem meteen te binnen schieten. “Wat heb ik een mooie tijd gehad! Daarom vind ik het mede zo leuk dat mijn zoon in mijn voetsporen treedt.
De stichting is de afgelopen jaren behoorlijk professioneler geworden. Ik kan me nog herinneren dat wij een aanvraag kregen van de nationale televisie. Of ze carnaval in Tilburg mochten komen filmen. Nou, daar hadden wij geen behoefte aan. We moesten er niet aan denken dat we het jaar erop toeristen uit de randstad zouden moeten verwelkomen. Vandaag de dag gaat zoiets natuurlijk compleet anders en is het voor de stad juist top dat carnaval in Kruikenstad op tv is.”
Niet carnavallen is geen optie
Er zijn nog wat maanden te gaan totdat het feest in Kruikenstad weer losbarst. Nico heeft net als Giel zijn ideale route al uitgestippeld. “Ergens in de aankomende maanden moet ik geopereerd worden. Ik krijg een nieuwe knie. Stiekem hoop ik dat ze het vanaf half februari kunnen plannen. Geen carnaval vieren is geen optie, maar met krukken ook verre van ideaal. Dus ik ga mijn best doen om het bij de chirurg voor elkaar te krijgen!”
Serie verhalen
Dit is het eerste verhaal in een serie over échte Kruiken en Kruikinnen en mensen die zich achter of voor de schermen inzetten voor het openbaar carnaval in Kruikenstad.